B.nin Karadenizli huysuzlukları zaman zaman kendisini yeme içme alemlerinde de göstermektedir. "Şu sebzenin glisemik indeksi yüksek diğerinin tadı kötü öbürünün soğanı fazla kavrulmuş" diye diye her türlü sebzeye burun kıvırmaktadır. Y. sonunda B.ye sebze yedirmenin lezzetli bir yolunu bulur ve yaptığı enfes makarnanın içine havuç ve kabağı dayar.Y. ilk günden şartını koyar: yemek yapmam ama yerim! Günler geçerken B. onun ne kadar yaratıcı, ne kadar iyi bir aşçı olduğunu fark eder. Tek ihtiyacı olan motive edilmektir. Bu konuda aldığı NLP eğitimini de kullanarak Y.yi yavaş yavaş ikna eder ve türlü türlü yemekleri ağzını şapırdata şapırdata midesine gönderir. Bu makarna onlardan biridir sadece; o kadar zambağı boşuna mı almıştır?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder